به گزارش همشهری آنلاین به نقل از گاردین، مطالعات زیادی انجام شده که نشان از سلامتی ذهنی و جسمی کسانی دارد که از نوههایشان مراقبت میکنند. ولی هیچکدام از محققین قبل و بعد از شروع مسئولیت مراقبت از نوهها با پدربزرگها و مادربزرگها صحبت نکردهاند.
وقتی نویسندگان کتاب «آیا مراقبت از نوهها اثری جوانکننده دارد؟ یک مطالعه جغرافیایی» که در مجله پیریشناسی منتشر شده این بررسی را انجام دادند، به این نتیجه رسیدند که مراقبت از نوهها تأثیری بر این که پدربزرگها و مادربزرگها نسبت به سن واقعیشان احساس جوانتری داشته باشند، ندارد.
سنی که آدمها احساس میکنند در آن هستند (سن ذهنی) به عنوان شاخص سلامت جسمی و ذهنی آنها در نظر گرفته میشود که گاه حتی از سن تقویمی به عنوان یک پیشبینیکننده مستقیم پیامدهای روانی و مرتبط با سلامت، از جمله خطر مرگ، بهتر عمل میکند.
دکتر والریا بوردون یکی از نویسندگان این گزارش و مطالعه میگوید: «این اولین مطالعه روی افراد قبل و بعد از مراقبت از نوههایشان از نظر تأثیرات بر سن ذهنی است.»
بوردون همچنین یکی از نویسندگان گزارش «آیا نوهها بر این که احساس کنید چند سال دارید، تأثیر دارند» است که در سال ۲۰۱۶ منتشر شد و به این نتیجه رسید که افراد بالای ۶۵ سال که از نوههایشان مراقبت میکنند دست کم ۲ سال جوانتر از سنشان حس میکنند. این میزان برای مردان بین ۷۴ تا ۸۵ سال ۶/۲ سال بیشتر است.
ولی یافتههای جدید او باعث شده در این ایده شک کند: «برخلاف یافتههای سال ۲۰۱۶، مطالعات جدید ما هیچ تأثیر مثبتی از نوهدار شدن بر پدربزرگها و مادربزرگها ثابت نکرده است.»
مطالعه جدید توسط پروفسور سسیلیا توماسینی یکی از اعضای برجسته شبکه پژوهشگران پدربزرگ و مادربزرگ در اروپا مورد استقبال قرار گرفت. او میگوید: «این تحقیق بینش مهمی را به مسئله اضافه میکند که پیش از این با مراجعه به همان افراد مورد بررسی قرار نگرفته است. حتی این مطالعات پدربزرگها و مادربزرگهای بیمار را از تحقیق کنار گذاشته است. این به این معنی است که این تحقیقات فقط با نگاه به پدربزرگها و مادربزرگهای سالم انجام شدهاند و این مسئله نشان میدهد چرا به حال فقط نتایج مثبت دریافت شده است.
بوردون حالا باور دارد نسبت دادن تأثیر بین مراقبت از کودک و احساس جوانی اشتباه است.
وقتی در سال ۲۰۱۶ بوردون روی این مسئله تحقیق میکرد، از افرادی که از نوههایشان مراقبت میکردند، پرسید که چقدر احساس جوانی و سلامتی میکنند. این بار و در تحقیق جدید از ۷ هزار و ۷۳۰ نفر بین ۵۰ تا ۸۵ سال پیش از این که شروع به مراقبت از نوههایشان بکنند، این سوال را پرسید. بعد از مدتی که ۲۱ درصد از این افراد شروع به مراقبت و نگهداری از نوههایشان کردند، او همین سوال را دوباره از آنها پرسید. کسانی که هیچوقت از نوهها مراقبت نکرده بودند، هم در این گروه تحقیق باقی ماندند.
از طرف دیگر این تحقیق یک نتیجه غیر منتظره هم داشت: افرادی که از بچههای کوچکی که بچههای خانواده خودشان نیستند، نگهداری میکنند از این کار سود میبرند. به عنوان فرضیه بوردون میگوید این بچهها که متعلق به خانواده این افراد نیستند، با خودشان احساس جوانی میآورند بدون احساس پیری که نوههای افراد به دنبال میآورند.
او میگوید پدربزرگ و مادربزرگ بودن یادآوری پرقدرتی از سن افراد است و به همین دلیل احتمالا بر سن ذهنی افراد تأثیر میگذارد.
نظر شما